การศึกษาระดับภูมิคุ้มกันโรคนิวคาสเซิลในไก่พื้นเมืองภายหลังได้รับวัคซีนในพื้นที่จังหวัดพิจิตร
กมลทิพย์ เสนาชัย1* ธรรมรัฐ สุจิต2
บทคัดย่อ
การศึกษาระดับภูมิคุ้มกันโรคนิวคาสเซิลในไก่พื้นเมืองภายหลังได้รับวัคซีนรวมโรคนิวคาสเซิลและหลอดลมอักเสบติดต่อในไก่ ชนิดเชื้อเป็น (LaSota strain) การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบระดับภูมิคุ้มกันโรคนิวคาสเซิลในไก่พื้นเมืองภายหลังได้รับวัคซีน เพื่อนำข้อมูลใช้ในการวางแผนโครงการรณรงค์ท าวัคซีนป้องกันโรคในไก่พื้นเมืองในพื้นที่จังหวัดพิจิตร ทำการศึกษาในไก่พื้นเมืองจ านวน 90 ตัว แบ่งเป็น กลุ่มควบคุมที่ไม่ได้รับวัคซีน (A) กลุ่มรับวัคซีนโดยการหยอดตา (B) และกลุ่มรับวัคซีนโดยการหยอดจมูก (C) กลุ่มละ 30 ตัว โดยให้วัคซีน 3 ครั้ง ที่อายุ 1 สัปดาห์ 3 สัปดาห์ และอายุ 15 สัปดาห์ทำการตรวจระดับแอนติบอดีต่อเชื้อนิวคาสเซิลด้วยวิธี HI test เจาะเก็บเลือดไก่ทั้งสามกลุ่มทุกตัว ที่อายุ 1 3 5 7 9 11 13 15 17 สัปดาห์พบว่าการให้วัคซีนไก่พื้นเมืองเมื่อไก่อายุ 1 สัปดาห์ ด้วยวิธีการหยอดตาให้ผลดีกว่าวิธีการหยอดจมูก และไก่ในกลุ่ม B และ C ที่ได้รับวัคซีนโดยการหยอดตาและหยอดจมูกมีระดับภูมิคุ้มโรคที่ดีกว่าไก่พื้นเมืองที่ไม่ได้รับวัคซีน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(p<0.05) และเมื่อให้วัคซีนซ้ำที่อายุ 3 สัปดาห์ สามารถตรวจพบระดับภูมิคุ้มกันต่อโรคนิวคาสเซิลได้อย่างน้อยที่อายุ 15 สัปดาห์ รายละเอียดเพิ่มเติม